Over pesten, buitensluiten en voor jezelf blijven denken …
Aanleiding is het gesprek over LHBT en praatgroepen hierover. Het zou geaccepteerd moeten worden, dat jij als kind bent die je bent. Alleen al de hype over ADHD, AUTISME en de stigmatisering van mensen die net iets afwijken van de statistische normaal …, geef ze therapie en pillen. Vergeten wordt om te kijken naar wat deze mensen met hun kracht en beperking zo ziek en/of afwijkend in gedrag maakt.
Dat ongemak en niet accepteren bestaat nog net zo als in de eeuwen voor ons. We zijn modern en beschaafd en toch zie je in heel veel families, groepen, instituties, scholen en ook in maatschappelijke initiatieven dat mensen die om het even hoe anders zijn, gepest worden, uitgekotst of genegeerd worden. Ook mensen die vragen durven stellen bij wat ze zien, worden vaak gepest, ontslagen, letterlijk of figuurlijk ‘vermoord’.
Een veilige omgeving zonder oordeel kan helpen bij om het even welke afwijking van de statische normaal. Soortgenoten en gelijkgestemden kunnen helpen je zelf te leren accepteren, te begrijpen hoe het werkt. Tot het een cult wordt en er zieke geesten opstaan die vinden dat iedereen dat labeltje MOET …
Iedereen is anders en iedereen is gelijk(waardig).
Met een jeugd vol pesten en niet mijzelf mogen leven als hetero, met een eigen-zinnig karakter, is er nauwelijks meer een groep waar ik me welkom voel. Niet dat ik hier op FB daarvoor een groep ga aanmaken.
Ik leef mijn leven, doe mijn ding, probeer pijn te accepteren en hiernaast klein geluk te zetten.
Voor mij geen peergroep, en het hoeft ook niet meer.
Meer lezen
https://www.lilant.nl/publicaties/over-afvallen-en-opstaan/